Veel mensen hebben last van hun eigen lat. Die ligt te hoog. Ze merken het door de stress die het ze oplevert. En als ze hun doelen niet halen krijgen ze last van minderwaardigheidsgevoelens.

Wat maakt onze doelen zo belangrijk voor ons? Wat zit er achter die angst-voor-wat-anderen-denken? Waarom heeft het zoveel invloed op ons zelfbeeld? Zou het niet heerlijk zijn dat los te laten? Leert God ons niet dat we Zijn liefde niet kunnen en ook niet hoeven te verdienen maar dat Hij onvoorwaardelijk van ons houdt? Waarom stellen we al die voorwaarden aan onszelf en aan elkaar? Want ook in relaties kan perfectionisme gevaarlijk zijn. Door de hoge eisen die je aan een ander stelt kan iemand het gevoel krijgen dat hij/zij niets goed doet. Hoe zou het zijn om onze lat eens helemaal op de grond te leggen en er bovenop te gaan staan? Laten we eens proberen vanuit dat gevoel van vrijheid te leven!