Pesten op het werk

Ongewenste omgangsvormen op het werk komen veel meer voor dan we denken. Vijftien procent van de werknemers heeft er mee te maken. Ongewenst gedrag van klanten en leveranciers komt nog vaker voor.

Vaak hebben bedrijven zelf niet door hoe erg het is, omdat er sprake is van een glijdende schaal, waarbij de pesterijen ongemerkt steeds erger worden tot soms fysiek geweld aan toe. Leidinggevenden grijpen in veel gevallen niet in of doen er zelfs aan mee! De gevolgen laten zich raden. Medewerkers gaan minder goed functioneren, melden zich ziek en keren soms niet terug. Zowel bedrijven als de samenleving als geheel worden hierdoor op enorme kosten gejaagd. Denk aan ziektekosten, lagere productiviteit, hulpverlening, arbeidsongeschiktheidsuitkeringen. Men heeft berekend dat het gaat om een schadepost van vier miljard euro per jaar. Ongewenste omgangsvormen zijn er in alle soorten en maten. Ruweg zijn ze onder te verdelen in pesterijen, seksuele intimidatie, agressie en geweld en discriminatie. Nieuw is dat natuurlijk niet, maar een paar dingen vallen op. Tijdelijk personeel, zoals uitzendkrachten, is vaker het mikpunt van ongewenst gedrag dan medewerkers met een vaste aanstelling. Mensen die zich net iets te veel inspannen worden soms als een bedreiging gezien. Verder valt op dat leeftijdsdiscriminatie meer voorkomt de laatste tijd. Kern van het probleem is dat bedrijven - de vele wet- en regelgeving ten spijt - het probleem niet voldoende onderkennen. Veel ondernemingen denken dat het wel losloopt, waardoor groepsprocessen alle ruimte krijgen en het leven van een individuele werknemer in een hel kan veranderen. Pesten heeft ingrijpende gevolgen voor de gepeste. Heftige gevoelens van verdriet, woede en angst kunnen zo iemand zeer beïnvloeden. Daarnaast worden de overtuigingen van iemand veranderd. Daardoor kan men moeite krijgen met mensen nog te vertrouwen. Deze effecten kunnen erg lang doorwerken. Het kan zelfs nodig zijn om hulp te zoeken om het gebeurde te verwerken en handvatten te krijgen hoe weer op een gezonde manier verder te kunnen leven.