Nu de laatste blog n.a.v. de IFES-lezing van Maarten Vogelaar over de vermoeide samenleving.

 

De kernvraag is: Waarom worden we in onze samenleving zo geplaagd door ziekten van ons hoofd? Waarom worstelen steeds meer jonge mensen met zichzelf en hun omgeving? Waarom komen burn-outs, depressies en tal van andere psychische aandoeningen steeds vaker bij hen voor?

Maarten Vogelaar noem twee morele idealen die hierachter zitten: ‘Ik ben zolang ik rendeer’ en ‘Normaal is niet genoeg’. Ik zou ze willen samenvatten met wat Henri Nouwen 1 van de 3 valkuilen noemt voor wat betreft onze identiteit namelijk `Ik ben wat ik doe`. Wat we doen bepaalt dan onze identiteit en onze waarde. We moeten nuttig zijn, renderen en onszelf promoten als nuttig merk. Dit gaat door in onze vrije tijd. Maar wie ben je dan nog als je (tijdelijk) niet rendeert? Dan wordt het heel erg moeilijk. En zelfs normaal presteren is niet goed genoeg. We moeten groeien, nog meer bereiken. En nog meer dan voorheen is de mens een slaaf, maar nu door een dwang van binnenuit. Het levert snelle winnaars, maar ook veel verliezers op. Er ligt een druk om te presteren op ons, al vanaf de basisschool. En niet iedereen is even goed bestand tegen die druk. Wie helpt ons bij het maken van keuzes en het ontwikkelen van een solide identiteit? En waar bestaat die solide identiteit uit? Hier praat ik graag een keer persoonlijk met u/jou over door! Maak een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek.